Πλεονεξία.

Στη …κατάρα σου, δεν έδινα βαρύτητα

αψηφώντας  το πανάθλιο πρόσωπο σου.

Επαρκώς,  ποτέ μου, δεν αναρωτήθηκα,

για το αόρατο, στυγνό …χαμόγελο σου.

Στις προκλήσεις σου, αδιάφορα  προσπέρναγα

παραβλέποντας,  την εμπαθή σου αξία,

με συμπάθεια το μάτι μου, σου έκλεινα

ενώ, ορκιζόμουν σύμμαχος  σου, πλεονεξία.

Κάθε ασχήμια σου, την έβλεπα προτέρημα,

μη τολμώντας  δραστικά  να, σ’ εμποδίσω

και, προθέσεις  σου, θεώρησα  ωφέλημα

προσδοκώντας  από εκείνες,  να  κερδίσω.

Υποχείριο αθλιότητας,  ενέδωσα

δίχως  ψήγμα, ευτελούς  δικαιολογίας

…περηφάνια αισθημάτων, σαν  παρέδωσα

ως  γραικύλος,  ιταμής  σου εξουσίας.