Απορία.

Τις πενιχρές μου ενίοτε απόψεις άλλοτε ως ρίμα κι’, άλλοτε ως πεζή ιλαρότητα, σαν εκθέτω …ελπίζοντας, «στην επαιτεία της αναγνώρισης» μηδαμινό να ..υφαρπάσω αβροφροσύνης μεράδι άραγε, υπηρετώ την πνευματική αφύπνιση των λιγοστών αλλά.. εκλεκτών μου αναγνωστών η καταγέλαστος εις καλάθο αχρηστών θέση, «επί του πάτου» απολαμβάνω περίοπτη?
Ίσως, με την απορία αναπάντητη να αισθάνομαι... απείρως καλύτερα...!