Ήλιοπερπατήματα

Κουπλέ

Κόκκινος  από  ντροπή

ήλιε  μου  αλήτη

βγήκες  απ’  τη  θάλασσα

πολύ  πρωί,  νωρίς.

Πάλι  το  ξενύχτησες

στο  δικό  της  σπίτι

κι’  έφυγες  στα  γρήγορα

μ’,  ένα  υγρό  φιλί.

Ρεφρέν

Ήλιοπερπατήματα

και  μυαλό,  δε  βάζεις

χρόνια  ατελείωτα

μαζί  της  τα  χεις  βρει

Στην  αγκαλιά  της  πονηρέ

όλες  τις  νύχτες  βγάζεις

τη  κάνεις,  γλυκοχάραμα

η  Σελήνη  μη  σε  δει.

Κουπλέ

Μα  εκείνη,  ξύπνησε 

και  δε  σε  βρήκε  σπίτι

όλα  τα  κατάλαβε 

τότε,  μονομιάς.

Έκτοτε,  πανσέληνος 

για  τον  Αποσπερίτη

ντύνεται   αδιόρθωτε, 

να  βλέπεις  και , να σκας.

Ρεφρέν

Ήλιοπερπατήματα

αφού  το θες  εντάξει,

όμως  μην  εξάπτεσαι

ούτε,  ν’  απορείς

για  τις  αμαρτίες  σου

η  Σελήνη  στο  χε  τάξει

με  το ίδιο  νόμισμα 

και συ, θα  πληρωθείς.