Ο Λέων.

Ξεδοντιασμένος   λέοντας

τη  χαίτη  του  κι’ αν  δείχνει

κανένας  δεν  ακολουθεί

τ’  ασθενικά  του  ίχνη.

Κάποτε  ήταν  αρχηγός

μες  την  αγέλη,  ωραίος

τώρα,  γυρίζει  άρρωστος

άσιτος,  ψωραλέος.

 Σαν  ρεζουμέ,  αν  θέλετε,

κι’  έχετε  απορία,

βγαίνει   βαθύ  συμπέρασμα

στην  μικροστορία.

Στα  νιάτα, … λεοντόκαρδος

φρόντισε ,  να  είσαι  …λέων.

Μη  …ψάχνεις  στα  γεράματα

άφραγκος,   πειναλέων!